Online Lansman | Dell Technologies ve GlassHouse’tan Yeni Çözüm: On Premise Cloud

BELLEK

Bellek, bilgisayar sistemindeki dahili depolama alanlarıdır. Bilgisayar belleği, RAM (rasgele erişim belleği) veya kalıcı olarak ROM (salt okunur bellek) gibi bilgileri geçici olarak depolayabilen herhangi bir fiziksel aygıttır. Bazı bilgisayarlar ayrıca fiziksel belleği sabit diske genişleten sanal bellek kullanır. Bellek aygıtları tümleşik devreleri kullanır ve işletim sistemleri, yazılım ve donanım tarafından kullanılır.

Bellek, geçici ve geçici olmayan olarak sınıflandırılabilir. Geçici bellek, bilgisayar veya donanım aygıtı güç kaybettiğinde içeriğini kaybeden bellektir. Bilgisayar RAM’i geçici belleğe bir örnektir. Bu nedenle, bir program üzerinde çalışırken bilgisayarınız donarsa veya yeniden başlatılırsa, kaydedilmemiş veriler kaybedilir. Bazen NVRAM olarak kısaltılan kalıcı bellek, güç kaybına rağmen içeriğini koruyan bellektir. EPROM, kalıcı belleğe bir örnektir. Sanal bellek ise bilgisayarın rasgele erişim belleğinden (RAM) disk belleğine geçici olarak veri aktararak fiziksel bellek yetersizliğini telafi etmesini sağlamak için donanım ve yazılım kullanan bir işletim sisteminin bellek yönetimi yeteneğidir. Sanal adres alanı hem uygulamayı hem de verileri tutan bitişik adresler oluşturmak için RAM’daki etkin bellek ve sabit disk sürücülerindeki (HDD’ler) etkin olmayan bellek kullanılarak artırılır.

Bellek temel olarak ön bellek, ana bellek ve ikincil bellek olmak üzere üç türe ayrılır:

Önbellek, CPU’yu hızlandırabilen çok yüksek hızlı, yarı iletken bir bellektir. CPU ve ana bellek arasında tampon görevi görür. CPU tarafından en sık kullanılan veri ve program parçalarını tutmak için kullanılır. Veri ve programların bölümleri, CPU’nun bunlara erişebileceği işletim sistemi tarafından diskten ön belleğe aktarılır.

Ana bellek- birincil bellek, yalnızca bilgisayarın üzerinde çalıştığı verileri ve yönergeleri içerir. Kapasitesi sınırlıdır ve güç kapatıldığında veriler kaybolur. Genellikle yarı iletken cihazdan oluşur. İşlenmesi gereken veriler ve talimatlar ana bellekte bulunur. RAM ve ROM olmak üzere iki alt kategoriye ayrılır.

İkincil bellekler harici bellek olarak da bilinir. CPU bu belleklere doğrudan erişmez. Bunun yerine giriş-çıkış yordamları üzerinden erişir. İkincil belleklerin içeriği önce ana belleğe aktarılır ve daha sonra CPU tarafından erişebilir hale gelir. CD-ROM, DVD vb. aygıtlar ikincil belleklere örnektir.

Sözlük Ana Sayfası